تأملی در باب رابطه

ساخت وبلاگ
 

مطلبی رو از دوستی خوندم و دقیقاً دوباره اس ام اس هایی که برام اومده بود برام تداعی شد عین به عین ! بعضی هامون دیگری رو مقصر میدونیم ، یجورایی فقط خودمون رو میبینیم وسط گود که داشته تلاش میکرده ولی حاضر نبوده حتی به طرف مقابلش فیس تو فیس این مطلب رو بگه ، در حالی که ادعا داریم براحتی اظهار نظر میکنیم و رُک هستیم و با کسی رودربایستی نداریم ( خود من هم جزو چنین افرادی هستم و البته دوس دارم نباشم اینگونه) ، امروز به دوستی دیگر این مطلب رو گفتم و گفت "چون فقط به فکر خودت هستی" و "خودخواهی" من هم مثل معمول مثال خواستم که بگو مثلاً کجا ؟ کدوم رفتار و گفتار؟ ولی باز هم کسی چیزی نگفت ! جالبه همه توقع دارن آدم ایکیوسان باشه ، یا پوآرو و امثالهم که با یه نشونه کل اون مسیری که اونها فکر میکنن رو آدم بره . میدونین همونطوری که طرف مقابل میگی من این نیازها رو دارم ، طرفی که اینور هم هست همین ها رو میگه ، ولی دیده نمیشه و اکثر مشکلات به این خاطر است و تلخی ها و زخم زبون ها، فهمیده نشدن ها بخاطر سعی در فهم دیگری نکردن ها ! خب این وسط ویژگی های فیزیولوژیکی زطرفین هم تاثیرگذار هست . اینها را میتوان نوشت ولی نمیتوان عمل کرد ، عمل کردن به اینها نیازمند اعتماد و صحبت رودرو و احترام گذاشتن متقابل به همدیگه با توجه به اونچیزی که طزفین فعلاً هستن . 

از طرفی از دست دادن به منزله نابودی نیست ، اتفاقاً به مثابه دیدگاهی تازه س ...

پ.ن : ... خیلی حرف هاس که میخوام بگم

+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۹۶ساعت 15:56 توسط فرزاد فروتنی |
اندیشه های خرزوجون...
ما را در سایت اندیشه های خرزوجون دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : khorzojano بازدید : 101 تاريخ : سه شنبه 16 خرداد 1396 ساعت: 17:39