چو تخته پاره بر آب
رها، رها، رها من
این روزهایم بیشتر شبیه فضای بی پایان است ، گویی بر روی هوا راه میروم و دیگر بار، آرام هستم ، نیک میپندارم وارد فضایی در زندگانی ام گشته ام که مخیله ام از علت و معلولی برون رفته و پدیده ها را با قلبی گشوده می نیوشد ، اصلاً نمیتوان در قالب های خوب و بد ارزیابی اش کرد چراکه ورای این تن و زمان است . حالم بس عجیب است این روزها . لامکان و لازمان را میتوان حس کرد در این حال که منم .
برچسب : نویسنده : khorzojano بازدید : 88